تأثیر تنش شوری بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی و رشد دو رقم ذرت شیرین

به­منظور بررسی واکنش دو رقم ذرت شیرین به تنش شوری، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز (باجگاه)، به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل دو رقم ذرت شیرین (ksc403 و passion) و 4 سطح شوری صفر، 25، 50 و 100 میلی­مولار از دو نوع نمک nacl و cacl2 به نسبت 1:1 بود. نتایج نشان داد که با افزایش شوری، ارتفاع ساقه و وزن خشک هر دو رقم کاهش یافت و این کاهش در رقم passion شدیدتر بود. رقم ksc403 در مقایسه با رقم passion، فعالیت آنزیم­هایآنتی­اکسیدانی بیشتر و غلظت سدیم اندام هوایی و ریشه کمتری داشت. با افزایش شوری، فعالیت آنزیم کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در هر دو رقم به­ترتیب کاهش و افزایش یافت و فعالیت آنزیم پراکسیداز تا سطح شوری 50 میلی­مولار افزایش و پس از آن کاهش یافت. با افزایش تنش شوری، کلروفیل کل برگ­ها کاهش یافت که دو رقم از این نظر تفاوت معنی­داری نداشتند. نسبت سدیم به پتاسیم ریشه و اندام هوایی در شرایط تنش شوری افزایش یافت و این نسبت در رقم passion بیشتر بود. برتری رقم ksc403 در اکثر صفاتاندازه­گیری شده می­تواند بیانگر توانایی بیشتر این رقم در تحمل تنش شوری باشد. غلظت کمتر یون سدیم و مقدار بیشتر یون پتاسیم در اندام هوایی و ریشه گیاه می­تواند به­عنوان معیاری در گزینش ارقام مقاوم به تنش شوری در نظر گرفته شود.